Onte, 3 de decembro, as alumnas e alumnos de 5º e 6º de Primaria participamos, con alumnado doutros centros educativos da comarca, nun campionato zonal de `Campo a través´ na zona da Azucreira de Portas.
A xornada estivo organizada polo Servizo Provincial de Deportes de Pontevedra e a Agrupación Deportiva Escolar Terras do Ulla-Umia, no marco do programa XOGADE da Xunta de Galicia.
Participamos con grande entusiasmo e ilusión e os esforzos víronse recompensados. A nosa compañeira Alba Barreiro Gómez, de 6º A, chegou de primeira na categoría infantil feminina, o que lle valeu unha medalla de ouro. Esta é a segunda vez que Alba logra o ouro, xa que tamén quedou de primeira o curso pasado. Amais, Manuel García Alonso, de 5º A, conseguiu unha medalla de prata ao quedar en 2ª posición, Daniela Romay Manso, tamén de 5º A, acadou a 4ª posición e Héctor Rodríguez Ayude, de 6º B, quedou en 10ª posición, polo que recibiron os diplomas correspondentes nas súas respectivas categorías.
Moitísimos Parabéns!!!
Alumnado de 5º e 6º de Primaria.
Ola! Son Alba, unha alumna de 6º A, á que lle pareceu moi divertida a carreira.
Ao chegármonos ao circuíto, deume a sensación de que era enorme. Pensei que sería moi difícil gañar. Fomos deixar as mochilas no edificio da Azucreira de Portas, ao lado da torre, e puxémonos a quentar. A miña clase, bueno, as nenas da miña clase eramos as primeiras en correr xunto coas dos outros colexios.
Cando chamaron para poñérmonos na liña de saída, descubrimos que as rapazas dos outros colexios eran moi altas. Ao daren a saída, todas comezamos a correr. Eu tiña o dorsal 511, mais nada máis saír, caeume e non sabía onde estaba.
Ao principio, apertei e corrín rápido para meterme no grupo de cabeceira, que pronto alcancei. Logo baixei un pouco o ritmo e púxenme a adiantar ás que puiden para sacar algo de vantaxe.
Conseguín adiantar á que ía de cuarta, logo, á terceira, logo, á segunda e, por último, á primeira. Nese momento só pensaba en correr para sacar a maior vantaxe posible. Cando volvín a cabeza, decateime de que a segunda xa quedara moi atrás. Así, puiden continuar a carreira con tranquilidade, inda que pisara un charco de lama e mollara todo o pé pois levaba tenis de tea.
Bueno, volvendo á carreira, direi que cando cheguei á meta un señor estaba suxeitando o meu dorsal que me caera e felicitoume por quedar de primeira. Todo o mundo me dicía: Moi ben!!! E déronme moitas apertas.
Foi súper fantástico e marabilloso! Inda non mo creo!
Ao chegármonos ao circuíto, deume a sensación de que era enorme. Pensei que sería moi difícil gañar. Fomos deixar as mochilas no edificio da Azucreira de Portas, ao lado da torre, e puxémonos a quentar. A miña clase, bueno, as nenas da miña clase eramos as primeiras en correr xunto coas dos outros colexios.
Cando chamaron para poñérmonos na liña de saída, descubrimos que as rapazas dos outros colexios eran moi altas. Ao daren a saída, todas comezamos a correr. Eu tiña o dorsal 511, mais nada máis saír, caeume e non sabía onde estaba.
Ao principio, apertei e corrín rápido para meterme no grupo de cabeceira, que pronto alcancei. Logo baixei un pouco o ritmo e púxenme a adiantar ás que puiden para sacar algo de vantaxe.
Conseguín adiantar á que ía de cuarta, logo, á terceira, logo, á segunda e, por último, á primeira. Nese momento só pensaba en correr para sacar a maior vantaxe posible. Cando volvín a cabeza, decateime de que a segunda xa quedara moi atrás. Así, puiden continuar a carreira con tranquilidade, inda que pisara un charco de lama e mollara todo o pé pois levaba tenis de tea.
Bueno, volvendo á carreira, direi que cando cheguei á meta un señor estaba suxeitando o meu dorsal que me caera e felicitoume por quedar de primeira. Todo o mundo me dicía: Moi ben!!! E déronme moitas apertas.
Foi súper fantástico e marabilloso! Inda non mo creo!
Alba Barreiro Gómez. 6ºA
Ningún comentario:
Publicar un comentario